Soms zit ze uren te wachten op waar het baasje blijft, lekker boven de verwarming, tussen de gordijnen, met haar neusje tegen het glas.
Het maakt niet uit welk uur het is, hij zou perongeluk maar eens om 11:00 uur thuis komen.
Als het baasje van zijn werk komt en vaart mindert om de oprit op te draaien, neemt ze een sprintje… nee, niet om het baasje te begroeten, maar om zich te verstoppen.
Ons lief zotteke…
zo is beamertje h?, verstoppen is plezant !
En dan zeggen ze wel eens da het altijd oude mensjes zijn die uit het raam zitten te turen en de buurt in het oog houden 😉