Zondagochtend werd ik wakker gemiauwd door een onbekende kat, die van ons hoorde ik tussendoor ook rommelen.

Er stond een lieve kater voor de deur die maar bleef miauwen en toen ik de deur open deed schrok hij niet, sterker nog: hij liet zich aaien en ging zelfs liggen, dit was duidelijk geen wilde kat. Een uurtje later moest Sjoe even naar de overkant waar zelfs daar het gemekker te horen was. Op de terugweg heeft hij de kat naar de achtertuin geleid zodat deze in ieder geval van de drukke baan weg was.

Uiteindelijk naar “Zwerfkat Stabroek Kapellen” gebeld met de vraag of zij konden komen kijken of meneer gechipt is, in de hoop zo misschien de eigenaar terug te vinden.
Op zich geen probleem, maar dan moesten wij hem wel even binnen pakken zodat ze zeker waren dat ze niet voor niets langs kwamen. Het venteke vond dat helemaal niet erg, zo hard als hij kon miauwen kon hij evengoed ronken!

Omdat de zoektocht naar de eigenaar niet helemaal probleemloos verliep is hij een nachtje mogen blijven logeren maar de volgende dag werd het baasje alsnog gevonden. We kregen te horen dat hij Spock heet, chronische niesziekte heeft, en altijd een zeer vocale kat is die af en toe verloren loopt. Gelukkig is hij nu terug op zijn plek.