Ik zeg wel eens dat ik de “attention span of a Joe” heb. Mensen kijken me dan meestal aan alsof ik plots Chinees spreek dus leek het me wel eens handig om uit te leggen waar dit eigenlijk vandaan komt.
Ik heb dus regelmatig problemen met concentratie. Ik ben met iets bezig, vang plots iets op, begin met iets anders en vraag me dan halverwege af wat ik nu eigenlijk aan het doen was. Of in bijzijn van gezelschap ben ik naar iemand aan het luisteren, vang iets op van de andere kant van de tafel en weet gewoon niet meer waar het onderwerp waarnaar ik aan het luisteren was nu eigenlijk ook alweer over ging. En dat is dus net zoals onze Joey!
Onze kat Joey heeft ook geen concentratievermogen. Hij komt naar ons toe, begint te kroelen en te draaien om geknuffeld te worden en na 2 keer aaien bedenkt hij zich plots dat hij aan het spelen is en ben je je hand bijna kwijt. Of hij komt haastig de kamer binnengelopen om dan plots tot stilstand te komen en rond te kijken alsof hij zich afvraagt wat hij in godsnaam ook alweer kwam doen. Het gaat soms zelfs zo erg dat hij brokjes aan het eten is, plots een geest ziet voorbijkomen en dan in allerijl wegloopt, een spoor van half aangebeten brokjes achterlatend.
Voila, als je me dus nog eens hoort zeggen dat ik “the attention span of a Joe” heb, dan weet je waar ik het over heb. En nu moet ik even weg want ik zag net een geest voorbijkomen.