Ons Bijouke is zo’n knuffelschatje voor ons, maar van vreemde mensen wil ze niks weten. De laatste tijd is ze echt aan het zien wat ze nog meer durft. (mag ook wel ze wordt er binnenkort drie)
Ze is zo snel dat je er soms moeilijk een foto van kan maken maar hier hebben we er weer eentje 🙂
Ons Dizzy doet een paashaas 🙂
Het uitpakken en in elkaar zetten was voor mij, het spelen voor de poezen…
Ze kunnen hun pakje van de sint wel waarderen 🙂
Nu dat het kouder begint te worden, worden de poezen nog knuffeliger.
Hier zalig met mijn twee meisjes op de bank…
Gisteren stak er ineens een dikke envelop in de bus terwijl ik geen bestelling verwachtte.
Mijn naam stond er toch echt op dus dan maar voorzichtig opengemaakt…
Het is algemeen bekend dat ik verzot ben van katten en toen een collega van Stephan dit boek zag moest ze meteen aan mij denken.
Ik had al van “Bob de straatkat” gehoord, maar nu kan ik het hele verhaal lezen.
Samen met Sookie op de bank al een kwart gelezen, lieve S, héééél erg dank je wel voor dit leuke cadeau!
Daarjuist zat er een grote witte duif op onze veranda en had helemaal geen schrik toen ik dichterbij kwam.
Hij (of zij) probeerde zelfs om binnen te komen door het glas en stampte met de voetjes waardoor dit natuurlijk niet onopgemerkt voorbij kan gaan…
In hun dromen hebben Diesel en Bijouke hem gevangen, in realiteit maakt het veel lawaai als ze na een sprong tegen het glas op het rooster van de verwarming terecht komen 😆
Omdat het vandaag mijn verjaardag is, wenste ik mij nog eens een nieuwe krabpaal voor de poezekes want de oude begon toch wel heel erg hard te verslijten.
Vanmorgen netjes geleverd…
Hij ruikt nog heel erg nieuw dus had schrik dat de poezen misschien extra moesten wennen, maar nog voor dat Sjoe de boel ineen had gestoken had ons Sookie zich al in de mand gelegd en Diesel begon al met krabben. Ben benieuwd of Bijouke ook zo content gaat zijn.
Vorige week waren we al met ons Bijouke naar de dierenarts geweest voor haar jaarlijkse controle en vandaag waren dus onze twee tijgers aan de beurt.
Er mag maar één persoon tegelijkertijd naar binnen bij de dierenarts dus ben ik mee geweest tot aan de voordeur om o.a. deze foto te maken.
Dieseltje en Sookie zijn ook weer oké voor een jaartje.
Twee tijgers zijn gemakkelijker dan één panter…
Zoals veel van onze huisdieren wil ze niet op de foto, maar nu heb ik haar te pakken 🙂
Bij Rituals hebben ze van die mooie geschenkdozen waarbij ik de doos misschien nog liever heb dan de inhoud 🙂
Meestal steek ik in die dozen handwerkspulletjes voor een project waar ik aan bezig ben zodat ze niet met een andere “WiP” (=Work in Progress) in de war geraken, maar vooral ook om de katten er te van weerhouden met mijn spulletjes te gaan lopen.
Onze tijgers vinden dozen en deksels sowieso interessant, maar deze is speciaal… Als de deksel op z’n kop ligt, dan wordt er gemekkerd en geduwd totdat deze goed ligt en ze plaats kunnen nemen in deze exclusieve “kijken hoe het vrouwtje klungelt troon”.