Na veel formulieren invullen en heen en weer rijden, is mijn rijbewijs weer in orde.
Ik kan weer even vooruit.
Na veel formulieren invullen en heen en weer rijden, is mijn rijbewijs weer in orde.
Ik kan weer even vooruit.
Zie eens hoe lief van Sjoe!
Heerlijk om weer op pad te kunnen!
Wat ik van een wasmachine wil is naar het schijnt ouderwets en achterhaald, dus denken deze krengen zelf na…
Met omwegen lukte het mij om min of meer propere was te krijgen tot een maand of twee geleden.
De machine pakte of kreeg niet genoeg water maar volgens AEG ligt dit aan mij.
Ik gebruik teveel waspoeder, Calgon is maar voor één keer per jaar en yep, yep.
Uiteindelijk kwam er dan toch een technieker (twee keer) en die heeft alles waar water door aangevoerd wordt vervangen. In de “debiet-meter” zat een rubber wat in het wisselstuk niet zit.
Inmiddels kan ik weer normaal wassen. Toch vond AEG het nodig om mij te laten weten dat ik teveel poeder gebruik en Calgon niet oplost bij te warm of te koud weer buiten…
AEG laat je in de niet in de steek als je na een grote periode van frustratie heel hard wilt lachen…
Buiten wil het nog niet, dus dan maar eentje in huis gehaald…
Vorige maand was mijn neefje uit Ijsland overgekomen om mee de verjaardag van mijn oom (zijn vader) te vieren.
Helemaal blij dat we hem nog eens gezien hebben en kijken al uit naar pasen (wanneer hij als de planning klopt nog eens afzakt naar de lage landen).
Gisteren waren we dan op een verjaardag van ons oudste (achter)neefje die alweer 10 jaar werd!
Wat gaat dat allemaal snel!
Daar bleek dat mijn neefje een cadeautje voor mij had meegebracht maar vergeten was dat te geven.
Wat een super gave verrassing was dat! Ik ben zot van poezekes, dus deze theedoek was een schot in de roos!
Zo mooi dat ik daar echt geen afwas mee ga afdrogen!
Nu hard nadenken waar dat ik deze kan hangen of zo.
Het is al verdraaide koud geweest de afgelopen dagen en dat is extra goed te zien aan ons Ami-ke die op een ijsblokje lijkt:
Sinds dat deze op de oprit staat moest er enkel nog een “oranje stip” op het stuur geplakt worden en de connectie met de GSM in orde gebracht worden. Ondertussen ondanks de kou dit in orde gebracht en nu kan ik op de GSM zien waar ons blokske staat. (Als ik te lui ben om naar de voordeur te lopen)
Ook allerlei apps zijn geïnstalleerd, dus nu wachten op iets hogere temperaturen om deze effectief in gebruik te nemen!
In juli vorig jaar hebben we een proefrit gedaan met een Citroën Ami, een elektrische brommobiel die maximaal 45 km/u kan (dus gewoon een overdekte brommer of een opgepepte golfkart, we wonen niet zo ver van Brasschaat! ;p), en dat was zo goed meegevallen dat we meteen besteld hebben!
Een koppel van onze tofste buren had van in het begin reeds gezegd dat ze ons dan wel wilden wegbrengen maar na zoveel tijd begonnen die zich ook al af te vragen of deze ooit geleverd zou worden, net zoals wijzelf! Vandaag was het echter eindelijk zover!
De terugrit was een hele ervaring!
Sjoe mocht rijden en die had er precies ook plezier in. Het was door de vrieskou op sommige plekken zo glad dat hij bijna begon te driften.
Gelukkig zijn we goed thuis geraakt en staat mijn Ami-ke te pronken in onze voortuin.
Lieve Amanda en François, nogmaals dank je wel om ons te komen ophalen en daar af te zetten!
Naar goede gewoonte krijg ik op oudjaar een plantje of bloemetje van mijn broer.
Ook naar goede gewoonte groeit dat al te snel uit zijn voegen…
Zo mooi om te zien en al helemaal als je er niet buiten moet…
Jammer dat het niet zo heel veel was en dat het niet lang bleef liggen.