Deze namiddag mochten we onze Joey bezoeken. Vanaf dat hij ons zag ging meteen zijn kopje omhoog om niet veel later in geronk uit te barsten.
Nadat de baxter even was afgekoppeld kregen we wat tijd samen in een van de spreekkamers.
Wat zeg je tegen zo’n beestje? Maar we konden voelen dat hij het fijn vond om ons te zien. Met onze hulp was het ook gemakkelijker om Joey zijn medicatie toe te dienen.
Morgenochtend gaat “’t boske” naar de dierenarts want dan mag de katheter er uit en moeten we zien of hij zelf weer wil / kan plassen. Als dat allemaal goed gaat, dan mag hij morgen al naar huis anders wachten tot maandag.
<3 <3