A Prior

Prior Plakker Zo’n 10 jaar geleden was het postzegelsysteem erg simpel.
Je had zegels voor binnenland en zegels voor buitenland (wel apart voor binnen Europa en buiten Europa.)

Algauw bedachten ze om Prior-zegels in te voeren. Als je deze voor 17:00 uur op je brief zou plakken zou deze gegarandeerd next businessday arriveren op zijn bestemming. Wij dachten tot dan toe dat de post hier zowieso naar streefde, maar soit. Het bleek niet uit te maken of je de prior of de non prior zegel gebruikte. Wat ergens logisch is, ze gaan bij het sorteercentrum niet elke postzegel apart bekijken en dan een poststuk met een non priorzegel achterhouden “haha, die komt een dagje later aan”

De post zelf had dit ook al snel door dus werd het hele prior-gedoe afgeschaft, als in,… de priorzegel bleef.
Was dit misschien een PR-stunt om een enkele postzegel zo snel zo veel op te laten slaan?

Afin, sinds enige tijd heb je diverse zegels voor binnenland en diverse zegels voor buitenland (apart binnen Europa en buiten Europa) met daaraan een randje “A Prior”:

postzegels van dit moment..

Weer was de rust teruggekeerd op een paar keer opslag van de zegel na, tot recent…
Je moet nu op al je poststukken een prior-plakker plakken! Ook als er al een randje aan je postzegel zit.

Dus je gaat naar de post, krijgt uitdrukkelijk te horen dat er naar Duitsland ook echt een prior-plakker geplakt moet worden waarop er demonstratief een blauwe king-size-sticker over de tekst wordt geplakt.
Dan bestel je zo’n 50 postzegels voor postverkeer naar het buitenland en vraag je er natuurlijk prior-plakkers bij, waarop je een armzalig velletje met 13 stickertjes krijgt (die 14e had ze gebruikt voor de kaart naar Duitsland.)
Lichtelijk vertwijfeld vraag je om nog meer prior-plakkers, want ik verzend nu eenmaal veel post naar het buitenland, waarop ik nog ??n velletje met 14 plakkers krijg…

Ik bedoel… WTF… en wat is het nut…

Hondentraining

Afgelopen zondag zijn we afgereisd naar Leuven waar mijn vriendin Leslie woont.
Zoals wij echte kattenmensen zijn, zijn zij en haar familie echte hondenfanaten.
Op het moment hebben ze een dobberman en een wolfshond. Eind september verwachten ze een Visla pup.

Inara

Ze gaan ook regelmatig met een van de honden naar shows en omdat Inara (Wolfshond, zie foto) nog zo jong is, moet daar nog veel mee getraind worden. Vorige zondag was er een trainingdag voor wolfshonden voorzien, dus dat wilden wij wel meemaken.

Inara

Zo moet ze nog gewend raken aan een vreemde (keurmeester) die in haar mond kijkt of haar opmeet enzo.
Een van de proeven was ook te zien hoe ze reageert in een groep met babbelende mensen.

Inara

Voor een snoepje doen ze heel veel maar omdat het allemaal betrekkelijk jonge honden waren ging het soms niet perfect volgens plan. (vandaar ook dat ze moeten trainen)

Inara

In totaal hebben we, denk ik, zo’n 6 wolfshonden gezien en nog diverse andere rassen.
Op de foto hierboven zie je hoe Inara met haar broer en diens huisgenoot aan het spelen is.

Inara

Niet alleen de honden hebben enorm van deze dag genoten, maar wij zeker ook.
Nog gauw een foto van Leslie en mij voor in mijn vriendinnenboek en toen weer naar huis.

Zomaar.

Zoals je misschien al gezien hebt, heb ik net een stapel kaartjes op mijn site gezet, na een paar daagjes inactiviteit.
Ik zou het graag over meer dingen dan enkel de postcrossing hebben, maar maak gewoon niet veel mee.

Wat ook meespeelt zijn wat problemen (MS) waardoor ik weinig tot niet achter mijn computer kruip en gewoon geen zin heb om iets aan mijn weblog te doen.

Soms kan ik een periode redelijk goed zijn en ziet niemand iets aan mij. Ik probeer deze dagen dan ook optimaal te benutten en er van te genieten. Dan komt er ook vanalles uit mijn handen en ga ik als mogelijk er op uit.

Soms word ik wakker en zonder waarschuwing mankeer ik vanalles.
Dit kan gaan van overdreven moeheid en of misselijkheid tot tremors of gewoon delen van mijn lichaam die niet meer werken, zoals de laatste tijd dat mijn benen er gedeeltelijk of geheel mee ophouden.

Ik merk dat ik het nog steeds niet kan accepteren en er ook moeilijk over kan praten. Het liefst verstop ik me dan lekker thuis op de bank voor de televisie.

Als je dus even niks van mij hoort of ziet, dan moet je maar bedenken dat ik gewoon even op mijn eigen wil zijn en dat er niet per se iets ernstigs aan de hand is.

Genesis – Karin Slaughter

Genesis - Karin Slaughter Ongeveer een jaar geleden kreeg ik van mijn vader een boek van Karin Slaughter.
Dat boek heb ik in ??n ruk uitgelezen en sindsdien is zij ??n van mijn favoriete schrijvers.

Onlangs heb ik haar laatste boek “Genesis” gelezen.
Het las weer vlotjes, alhoewel ik het idee had dat de vertaler wat problemen had met het vinden van de juiste woorden / uitdrukkingen, en daardoor kan je af en toe wat in de war raken.

Na de gruweldaad die haar leven in Grant County totaal heeft verwoest, is Sara Linton naar Atlanta gevlucht. Ze is een nieuw leven begonnen en werkt in een ziekenhuis, waar op een dag een zwaar mishandelde vrouw met spoed wordt binnengebracht. Sara raakt in de ban van deze mysterieuze vrouw en gaat op onderzoek uit. Daarbij kruist ze het pad van Will Trent en Faith Mitchell die op de zaak zijn gezet. Ze vinden in de bossen rond Atlanta een ondergrondse martelkamer, die alle gruwelijkheden overtreft. Als er nog een vrouw verdwijnt, lijkt slechts een ding zeker, de martelaar geeft zich niet snel gewonnen?

In haar voorgaande boeken heeft ze diverse hoofdpersonages waarvan er twee elkaar in dit verhaal tegenkomen. Vooral leuk is als je de voorgaande verhalen kent.

Wat voor mij persoonlijk wel jammer was: ik mis kennelijk ??n voorgaand boek van Karin Slaughter en daarin gaat een hoofdpersonage dood. In dit verhaal wordt iets te veel onthuld over de manier waarop en wanneer enzo, dus dat boek hoef ik niet meer te kopen.

Al bij al zou ik dit boek een 75% geven.
– Het verhaal steekt goed in elkaar.
– Leest lekker vlot.
– Toffe aanvulling op haar andere boeken.
– Een echte thriller.

Zwembaddeke…

zwembad 2006 Zo’n drie jaar geleden hadden we een (voor toen) groot zwembad gekocht. Wij (en anderen) hebben er veel plezier van gehad, maar helaas ging deze maar ??n seizoen mee.

Afgelopen maandag zijn we op zoek gegaan naar een klein baddeke zodat ik tijdens dit weer wat verkoeling kon vinden.
Toen we bij de Brico waren zagen we (tussen allerlei niet zwembad-gerelateerde spullen) weer zo’n zelfdragend zwembad tegen een zeer schappelijke prijs en ook nog 50% korting, dus inpakken en wegwezen…

zwembad 2009

Eenmaal thuis wilden we deze zo snel mogelijk opzetten en vullen. Nu bleek dit zwembad meer als een meter groter in diameter te zijn als die vorige. Wij waren allebei een beetje positief verbaasd, maar vooral ik was blij dat we een groot zwembad hadden ipv een klein poedelbadje.

Die avond al twee uur laten vullen en de hele dinsdagochtend. Het water was nog net iets te fris maar al lekker rondgesparteld. Tegen de middag stap ik rondom het bad en kom ik er achter dat het gazon op ??n plek helemaal nat is. We hebben gezocht naar een lek maar niks kunnen vinden.
Dus terug naar de Brico.

Om een lang verhaal kort te maken, we mogen het baddeke vanavond binnenbrengen.
Gisteren nog gauw wat van het water (dat al iets warmer was) genoten en toen de droevige taak om het leeg te laten lopen.

zwembad 2009

De hele tuin stond onder water, dus we hoeven voorlopig niet te sproeien, maar toch wel zonde van al dat water.
Als het goed is krijgen we vanavond een nieuwe.
Nou ja, hebben we voor de volgende “hittegolf” of anders volgend jaar een oversized zwembad 🙂

Update: we hebben een nieuw zwembaddeke voor volgend jaar 🙂

Update Pitoeke

Gisteren zijn we op controle geweest met Pitoeke bij zijn grote vriend; de dierenarts.
Op zich zag het er goed uit, maar toch waren er nog tekenen van infectie en was het ook overgeslagen naar zijn andere oortje.
Ons arme Poekie heeft nog maar eens een ontstekingsremmend prikje gekregen en een nieuw potje oor-smeersel vanhetzelfde merk als het laatste potje.

pitoeke

Nu moeten we dus in beide oren smurrie inspuiten en vrijdag weer terug voor controle.
Zoals je op de foto kunt zien is ons lieve ventje heel erg zielig…

Echt zomergevoel…

creme glace Wij wonen vlakbij Linkeroever en dus maar een minuut of vijf verwijderd van ‘t St. Anneke.

Daar kun je heerlijk wandelen en zijn er diverse activiteiten te doen.

Maar het belangrijkste van al; aan het begin bij de parking staat een cr?me glac? huisje met werkelijk het lekkerste ijs uit de omgeving.

Daarjuist dus even over en weer gereden om lekker in het zonnetje op het terrasje te smullen.