Na bijna een half jaar zoeken en wachten, hebben we eindelijk een firma gevonden die effectief af kwam, maar ook de vogelwering van de schoorsteen kon vervangen.
De oude wering bleek een zachte soort kippengaas te zijn er kwam er makkelijk af, ook was er al half een nest in de schoorsteen gemaakt.
Nu is dat allemaal opgelost en zit er nieuwe extra dikke vogelwering op.
Het is wel een beetje sneu dat we af en toe nog geluiden horen van vogels die terug in willen breken.
Het was maar een korte stop, maar ze hebben zich heerlijk gebadderd in de vijver.
De voetopheffer (of “jumper” zoals Sjoe hem noemt) is gearriveerd!
Het is wel enorm wennen! Een beetje alsof je opnieuw moet leren stappen omdat je op bepaalde vlakken toch wel minder bewegingsvrijheid hebt, terwijl aan de andere kant je al jaren onbewust bij bepaalde bewegingen met andere delen van je lichaam hebt zitten compenseren terwijl dit nu dus niet meer hoeft. Gevolg is al enkele keren omvallen maar hopelijk dat het snel went en ik vooral de voordelen begin te merken.
Dit had ik aan kunnen zien komen natuurlijk…
Zoals ik in een post in november had verteld, hebben wij vogels in de schoorsteen.
Meestal is dat wel gezellig maar soms hangen ze het echt uit.
Sjoe had al snel een schoorsteenveger gevonden om hier iets aan te doen, en die zou langs komen. Na “ziek”, “het waait te hard”, “het regent”, en “er staat teveel file” kwam er eindelijk iemand kijken. Die wist door 1 blik te werpen dat dat een job zou worden voor twee man. Uiteindelijk zegde deze firma nog maar eens af, dus… op zoek naar het volgende bedrijf!
Lang verhaal kort; onze schoorsteen is te hoog, van de verzekering mag je niet met meerdere mensen en een ladder op het dak staan, en dus moet er een hoogte-dakwerker komen om er iets aan te doen. Echter, dat doet bijna niemand want zo’n toestel is te duur etc…
Totdat we een oplossing hebben, steken wij geurkaarsjes aan in de open haard als de birdies het te bont maken. We hopen dat de geur en minimale temperatuur verandering ze wat afschrikt. Ze wonen er nog steeds (we denken inmiddels dat het kraaien zijn) maar dimmen effectief als wij theelichtjes gebruiken.
Het is lang geleden dat de magnolia zo mooi bloeide…
De overbuurvrouw heeft een foto gemaakt van een reiger op ons dak…
Terwijl ik het berichtje las, zag ik deze verstopt in het riet van de vijver. Hij zag mij ook, dus is per direct vertrokken.
Er is veel aan de gang vanwege mijn MS.
Omdat ik ben beginnen slepen met mijn (linker-)voet is geadviseerd om een voetopheffer te gaan gebruiken.
Vorige maand moest daarom een gipsafdruk van mijn been genomen worden en vandaag mocht ik gaan passen.
Er moeten nog een paar aanpassingen komen alsook bandjes aangezet worden en dan mag ik deze volgende week gaan halen.
Ik moet dit elke dag zo lang mogelijk dragen om mijn houding te verbeteren en ook dat slepen tegen te gaan.
Ben benieuwd!
Eigenlijk zou ik mijn hobby gerief eens te goei moeten uitzoeken en sorteren. Recent vol goede moed begonnen, maar kwam ik natuurlijk allerlei rommeltjes tegen waardoor ik op andere gedachten werd gebracht…
Nu met de volgende verloren gewaande schatten bezig om iets moois te maken.
Het opruimen wacht wel…
Ook nog vorig jaar hebben wij een aanvraag gedaan voor een traplift. Dit zodat ik van het hele huis gebruik kan maken en als nodig aan de verwarming kan.
Twee super toffe techniekers stonden hier gisteren om 19:15 en na viereneenhalf uur zijn ze maar even opgehouden om vandaag nog eens drie uur verder te werken aan onze traplift.
Al één testrit gedaan en naar beneden is wel verschietachtig. Nu mogen we deze 24 uur niet gebruiken zodat de lijm uit kan harden.
Weer een lichtelijk confronterende stap verder.