Op een maandje tijd kan er veel gebeuren. De boel is precies eindelijk ontploft en ziet grotendeels groen.
Aan de ene kant zijn het vooral sobere witte bloemetjes, aan de andere kant zie je voorzichtige kleurenpracht.
Niet alles bloeit tegelijkertijd, zo zouden bv de vergeet-mij-nietjes het pas volgend jaar doen dus elke keer kijken we of we iets nieuws of anders zien.
We hebben ook wel een beetje pech, het weer hier kan nooit normaal doen waardoor het zo lang heeft geduurd.
Ook hebben de tuinmannen de haag van de buren kort gezet en bij het harken van het snoeiafval over de breedte van een meter alles weggeharkt (dus ook onze zaaisels), en hebben wij nu terug een kale strook. Nog geen idee wat we daar mee aan gaan vangen…