Het was vandaag weer tijd voor mijn zoveel-jaarlijkse MRI.
Op zich doet dit geen zeer en wordt het omschreven als hooguit ongemakkelijk. Haal Wikipedia er echter bij en je weet onmiddellijk waarom je het idee hebt dat je in een microgolfoven je hersenen hebt laten opschudden.
Het gebeurt dat mensen mij contacteren via mijn website over de meest uiteenlopende onderwerpen. Zo ben ik onlangs aan de babbel geraakt met Lidia die net als ik een fervent handwerkster is en zich inzet voor het goede doel (Stichting Ayubowan), onder andere met haar webwinkel The Barbie Taylor
Ze vroeg waar ik de standaardjes voor mijn Barbies had gevonden dus ik vertelde dat ik mijn laatste stuks een aantal jaar geleden had opgekocht bij een speelgoedwinkel en ze sindsdien nooit meer ben tegengekomen. Van het een kwam het ander en ik beloofde haar een standaardje te sturen in ruil voor een kaartje of een verrassinkje. Daar de doos er nogal leeg uitzag heb ik er wat lintjes en een boekje bij gestoken….
Vandaag kreeg ik al een verrassing terug, en nee niet zomaar een kaartje….
Nog voor ik deftig een foto van al dit prachtigs kon nemen was er al een poezebeest met zijn speeltje weg en moest ik gauw de halsketting redden van een jaloerse zus.
De kers op de taart was het potje paaseitjes met gehaakte haan die nu staat te pronken op tafel 🙂
Lieve Lidia, ook langs deze weg heel erg dank je wel voor deze super verrassing! Het is allemaal prachtig gemaakt en als ik nog eens kleertjes voor Barbie zoek (of iets anders moois) zal ik zeker naar je website surfen!
Mijn neefje is recent 30 geworden en dit deprimeerde hem zo erg dat hij overwoog het niet te vieren. Dat was echter buiten zijn ouders gerekend want die hadden voor hem afgelopen zaterdag een surpriseparty gepland!
Op het laatste moment bedacht hij zich om dit heuglijke feit toch te vieren en och arme kreeg hij met veel moeite slechts 5 man bij elkaar want al de rest had al plannen! 🙂
Des te groter was echter de verrassing toen hij arriveerde in een zaaltje waar iedereen begon te roepen en te zingen van “Happy Birthday!”. Even had hij de blik van een hert dat in de koplampen van een aanstormende wagen kijkt, waarna hij enorm blij was zoveel volk te zien.
Kozze, ge zijt nu geen neefje meer, maar nog steeds een jonge gast, hopelijk ben je de schok te boven gekomen en heb je je rot geamuseerd!
Bedankt dat we erbij mochten zijn!
Een gewone dinsdag in maart om 17:30…
Het is al een aantal jaar geleden dat ik dit magazine ontdekte en tot op heden enkel te vinden bij de IMS in ‘t stad.
Er staan altijd heel veel leuke patroontjes in en meestal krijg je er een leuk cadeautje bij.
Omdat ik nogal veel borduur besloot mijn sjoeke mij een jaarabonnement cadeau te doen en vandaag zat het eerste exemplaar in de bus…
Ik ben er helemaal blij mee en zit boordevol inspiratie om dingen te borduren 🙂