Kriekenboom

Als je mijn weblog wat bijhoudt, dan weet je dat we onlangs onze sering hebben moeten slopen.
We wilden de kriekenboom laten staan en hebben er een appelboom bij geplaatst.
Onze verrassing was dus groot toen we gisterenmorgen uit het raam keken…

Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen en is deze tak netjes naast de appelboom terecht gekomen.
Aangezien ik beschik over twee verschillende soorten figuurzaagjes heb ik mijn lieve neefje gebeld of hij nog eens met de kettingzaag kan komen helpen om die tak klein te krijgen.

Daarna ben ik de boom nog wat verder gaan inspecteren…

Dat ziet er al niet gezond uit, maar ik ben dus helemaal verschoten toen ik de achterkant bekeek…

Dat zijn toch geen paddenstoelen/zwammen meer, dat zijn complete ufo’s die zich van de ene op de andere dag halverwege de stam genesteld hebben.
Wij vrezen dan ook dat er voor de overblijfselen geen hoop meer is.

Iemand suggesties / tips / advies ???

Speciale kaart

Mijn nonkel en tante zijn op 27-10-1962 getrouwd, dus dit jaar is heel speciaal en dat willen ze exact 50 jaar later vieren!
Al begin dit jaar vroegen ze aan mij om een kaart te ontwerpen en dat is een enorme eer! Inmiddels zijn de kaartjes verzonden en mag ik het ook hier laten zien…

De voorkant heb ik bestempeld met doorzichtige inkt waarna ik er een laagje goud-poeder over heb gestrooid om het tot slot te “smelten” voor een “echt” gouden 50. De twee bladen erachter waar de uitnodiging op staat is subtiel roze en met een zogeheten “eyelet” aan elkaar verbonden.
Ik vond dit een hele spannende en leuke uitdaging en natuurlijk ben ik er best een beetje trots op.

We kijken al uit naar deze gouden dag!

De post.

Eigenlijk durf ik dit stukje niet te schrijven want ik heb last van “conspiracy theories” als het over overheidsbedrijven gaat.
Als er iemand dit leest krijg ik misschien nooit geen post meer, vind ik ineens een drol tussen de reclame of wordt onze brievenbus geconfisqueerd.

We krijgen dus al jaren post voor iedereen die in ongeveer een straal van een kilometer ook op nummer 26 woont, voor de buren en zelfs voor de vorige bewoners die hier al 10 jaar niet meer wonen.
Met de buren hebben we goed contact dus als we die toevallig tegenkomen zeggen we dat we nog post voor ze hebben en verder ben ik heel erg braaf en steek het terug in de brievenbus, soms met een aantekening erbij en dan ga ik ervan uit dat het nu wel op de juiste plek aan komt.

Gisteren kreeg ik ineens telefoon van het Ziekenfonds (nog zo’n organisatie die je niet boos wil maken)
“Spreek ik met Mevrouw Marleen?”
“euhm… ja”
“Ben uw verhuisd?”
“Voor zover ik weet niet”
“Mag ik nog eens uw adres?
“euhm… huppeldeplup straat 26, Zwijndrecht.”
“Ja, dat hebben wij hier ook”
“euhm… ok”
“Het zit namelijk zo dat wij u die gevraagde brief hebben willen opsturen, maar we hebben hem teruggekregen met de mededeling dat de geadresseerde niet woont op dit adres”
“Dat verklaart waarom we de laatste tijd zo verdacht weinig post krijgen!”
“Zal ik het opnieuw opsturen?”
“Ja liefst wel (want ik mag het van hun niet op komen halen en ik heb die papieren nodig)”
“Dan doe ik de originele envelop erbij en dan kun je er misschien wat van zeggen tegen de post??”
“Ja dank u wel”

Ik stel voor dat ze er een vliegtuigje van vouwen en wachten tot de wind goed staat. Dan heb ik het eerder dan met de post want vandaag zat het nog niet in mijn bus.

De Post is nu (al een tijdje) de bpost geworden en ik weet waarom! Je hebt A-films en B-films, de eerste is goed, de tweede kan je verrassen maar meestal niet. Waarom hebben ze het niet meteen de Z-post genoemd?

Blankenberge

Vandaag zijn we lekker een dagje gaan zeilen…

Eenmaal op zee kwam er af en toe een “zeebriesje” voorbij die heerlijk verkoelde.
Nu de tweede helft van wat het warmste weekend ooit in augustus gaat zijn.

Online shoppen.

Wat is online shoppen af en toe zalig! Je heb echt alle tijd van de wereld om te zoeken, te twijfelen, iets in of uit uw winkelkarretje te gooien. Nog een druk op de knop en je kan lekker zitten wachten tot het komt.

Er zijn soms dvd’s of boeken die wel “verschenen” of “uitgebracht” zijn maar die je in de winkels nergens terug vindt, vooral dan is Bol.com heel erg handig. Ik koop enkel dingen online waarvan ik weet dat ik die gewoon moet hebben. Dingen als kleding of schoenen moet je toch echt eerst even zien en passen want ook al mag je alles terug sturen als het je niet bevalt, je bent dan toch (soms aangedikte) verzendkosten kwijt en zit je met tegoedbonnen en dergelijke. Bovendien ben ik te lam om naar het post kantoor of “Kiala-punt’ te gaan en dat is waar die winkels op rekenen (hopen).

Vandaag een zestal items besteld, vanaf morgen op een tuinstoel naast de brievenbus gaan zitten 🙂

Cafe “The Joker”

Zoals sommigen onder jullie ondertussen wel weten vond ik de eerste DVD van Xander De Rycke zo goed dat ik ook zijn boek gekocht heb. Ondertussen ben ik dus al even bezig in dit boek en gisterenavond kwam ik aan bij hoofdstuk 10 waar hij iets vertelt over Cafe The Joker in Antwerpen. Snel even de Ipad erbij genomen om hun website op te zoeken, en wat zag ik? Zondag 12 Augustus optreden van Bert Gabri?ls (Zonde van de Zendtijd) en… Xander De Rycke!

Zoals je kan verwachten ging ik dus zeer subtiel te werk om Stephan ertoe te krijgen om mee naar The Joker te gaan (lees: “Shoe, komaan, we moeten vertrekken naar The Joker, Xander komt optreden!!!!)”. En zoals je eveneens kan verwachten keek Stephan me aan met zo’n blik alsof ik nog maar eens een kortstondige episode van ontoerekeningsvatbaarheid doorging.

“What the fuck is The Joker en om wa uur begint da spel?”. Ge ziet het hem zo zeggen, niet?

Anyway, Stephan dus het boek van Xander in zijn pollen geduwd en hem de passage laten lezen over The Joker, wat dus duidelijk een bruin cafe is. Ondertussen hadden we nog slechts een vijtiental minuten om naar het centrum van Antwerpen te geraken als we op tijd wilden zijn, maar mijn shoeke wou dan toch een “efforreke” doen. Snel in de auto gesprongen, in sneltempo de Kennedy door en op GPS naar de Kleine Markt gereden om daar nog maar eens te merken dat parkeerplaats vinden in Antwerpen niet altijd even gemakkelijk is. Drie maal rond de Oudaan gebold, maar net toen we het wilden gaan opgeven omdat we zowiezo te laat zouden zijn vonden we dan toch een plaatsje nabij de Meir.

Een korte wandeling later kwamen we dan aan bij The Joker, en dat slechts een tiental minuten “te laat”. Bert Gabri?ls was bezig aan een tryout voor zijn volgende show toen we binnenkwamen en de sfeer zat er al goed in, maar het was totaal geen probleem om de draad op te pikken en nog geen vijf minuten later zaten wij voluit mee te lachen met de ridicuulste stoten omtrent verbouwingen die je je kan bedenken.

Na Bert was er een tien minuten pauze waarna eigenaar Fokke nog even een dwerg (William) er even doorsleurde om dan het podium te geven aan de man waarvoor we gekomen waren: Xander De Rycke! Hij deed een 45 minuten tryout voor zijn nieuwe show en we waren al gewaarschuwd op voorhand: het stuk over friet is schitterend! Op het einde werd nog even duidelijk gemaakt dat Frituur Number 1 terug open is, maar dat vonden we toch wel wat t? ver om te wandelen.

Na afloop stonden we nog even buiten een sigaretje te roken toen Xander zelf ook naar buiten kwam. Hij had het net in zijn optreden gehad over fans die dan na een show naar hem toe komen en dan zeggen “ik ben fan van u” om dan stil te vallen, maar dat hield me niet tegen en ben gewoon naar hem toe gestapt en begonnen babbelen. Stephan schaamde zich dood (wat hij ook tegenover Xander toegaf) maar ik vond het geweldig om een babbeltje met hem te kunnen maken en het viel me vooral op hoe sympathiek hij wel is. Hij zal in zichzelf wel denken “wat een raar wijf” of “weer een onnozele fan”, maar ik heb toch mijn eerste BV ontmoet en aangesproken 🙂

“Attention span” of a Joe!

Ik zeg wel eens dat ik de “attention span of a Joe” heb. Mensen kijken me dan meestal aan alsof ik plots Chinees spreek dus leek het me wel eens handig om uit te leggen waar dit eigenlijk vandaan komt.

Ik heb dus regelmatig problemen met concentratie. Ik ben met iets bezig, vang plots iets op, begin met iets anders en vraag me dan halverwege af wat ik nu eigenlijk aan het doen was. Of in bijzijn van gezelschap ben ik naar iemand aan het luisteren, vang iets op van de andere kant van de tafel en weet gewoon niet meer waar het onderwerp waarnaar ik aan het luisteren was nu eigenlijk ook alweer over ging. En dat is dus net zoals onze Joey!

Onze kat Joey heeft ook geen concentratievermogen. Hij komt naar ons toe, begint te kroelen en te draaien om geknuffeld te worden en na 2 keer aaien bedenkt hij zich plots dat hij aan het spelen is en ben je je hand bijna kwijt. Of hij komt haastig de kamer binnengelopen om dan plots tot stilstand te komen en rond te kijken alsof hij zich afvraagt wat hij in godsnaam ook alweer kwam doen. Het gaat soms zelfs zo erg dat hij brokjes aan het eten is, plots een geest ziet voorbijkomen en dan in allerijl wegloopt, een spoor van half aangebeten brokjes achterlatend.

Voila, als je me dus nog eens hoort zeggen dat ik “the attention span of a Joe” heb, dan weet je waar ik het over heb. En nu moet ik even weg want ik zag net een geest voorbijkomen.

Vangkooi…

Wij hebben nog steeds last van “Poes” en andere wilde zwerf-katten.

Na diverse telefoontjes met onder andere “de Vliegenstal” kregen we te horen dat er in onze buurt twee katten waren gevangen die voldeden aan mijn beschrijving. “Deze twee zijn gecastreerd en terug uitgezet bij u in de buurt.” (Hierover meer later…)

We geven nu elke avond (als onze katten binnen zijn) buiten voer aan passerende katten. ‘s Morgens is het bakje leeg en liggen er ??n of twee piekes op ons terras.
Al zijn we blij dat ze niet meer binnen komen en netjes wachten tot ‘s avonds, toch zijn we het wel beu aan het worden om elke dag ons terras te moeten poetsen. Ook hebben we het idee dat “Poes” niet bij de twee gevangen katers zat dus moeten we zelf actie ondernemen. Bij toeval sprak Stephan over ons kattenprobleem met een collega en heeft zo een echte vangkooi kunnen lenen..

Dit weekend gaan we eens kijken wat we kunnen vangen.
Als zwerfkatten gecastreerd worden krijgen ze een knipje in hun oren dus als poes in de vangkooi zit kijken we eerst naar haar oren en afhankelijk van het resultaat hebben we diverse plannen.

Waarschijnlijk to be continued…