Gisteren naar de verjaardag van een kennis van ons geweest.
Daar heb ik eindelijk Stafke mogen ontmoeten.
Wat een snoetig beertje!!
Oh ja, let op mijn haar 🙂
Al lang voor de rage begon maakte ik “cupcakes” van Dr. Oetker met mijn nichtje.
Ik geloof dat het toen nog gewoon muffins noemde en er zat bijna kant en klare versiering bij.
Nu de allergrootste hype voorbij is wou ik toch eens proberen om van nul (met een recept van de Libelle) een cupcake te maken…
Dat was dus moeilijker dan gedacht!
De vorm was al compleet niet goed, maar de smaak was wel ok?.
Verder geen tijd gespendeerd om ze te versieren en ze zo opgegeten.
Deze middag zijn we met Pitoeke naar de dierenarts gegaan en is hij vredig in mijn armen in slaap gevallen.
Zo’n 12 1/2 jaar geleden was Pitoeke (toen al een jaar of 5) in ons leven gekomen.
Hij was een lieve, soms wat nukkige kat met voorkeur voor plastic tasjes om op te plassen.
Hij was onze “echtbreker” want hij moest en zou tussen ons in zitten of liggen.
Op het eerste zicht was hij een rustige en verdraagzame je-weet-wel-kater maar toch was hij baas in de buurt.
Thuis had hij het misschien niet altijd voor het zeggen, daarbuiten was hij de schrik van de buurt.
Lieve Pitoe, we hebben een fantastische tijd samen gehad en we zullen altijd een plekje in ons hart voor je hebben.