Het Boekenfestijn en De Lijn

Afgelopen vrijdag was ik zo boos op mijn MS, dat ik Stephan gevraagd heb om mij bij de P+R van Linkeroever af te zetten zodat ik van daar met tram 2 naar het Boekenfestijn kon gaan. Ik had al meer als een maand naar deze beurs uitgekeken, dus wou en zou mij niet laten kisten. Met twee euro’s en twee maal twintig eurocent op zak (voor de tram) en een berg goede moed stapte ik uit de auto het zonnetje in.

Eenmaal bij de halte van de tram aangekomen was de kaartjes-verkoop-automaat afgeplakt met het bericht dat je nu kan SMS-en voor een ticketje. Was wel wat duurder, maar ik had niet veel keuze…
Totdat ik de kleine lettertjes las: “Werkt enkel met een Proximus-abonnement” (concurentievervalsing!!!)
Dus in de tram waggel waggel ik met mijn stok, terwijl de tram al optrekt, richting de chauffeur voor een ticket.
“Dat is dan twee euro madammeke.” Ik begon met mijn uitleg dat dat niet eerlijk was, want de automaat functioneerde niet meer, en tijdens een opwelling om die gast door de kleine betaal-opening te trekken, gaf ik na drie woorden de moed maar op en gaf hem mijn twee eurostukken.
De hele reis heb ik mij afgevraagd hoe ik in hemelsnaam terug zou moeten met slechts twee maal twintig eurocent cash.

Bij het bouwcentrum aangekomen naar de inkom gewaggeld en daar eenmaal binnen verbeterde mijn humeur.
Ik had een lijstje gemaakt met wat wensen, dus ik had een missie. Tussen de mensen door in de smalle gangetjes met links en rechts boeken keek ik mijn ogen uit.
Ik heb niet alles gevonden, maar qua boeken toch zeer tevreden met de buit.
Toen kwam ik in zaal twee, holy crap on a cracker, allemaal snuisterijen, puzzels, hebbedingetjes, spelletjes, papiertjes, stickers, ponsjes enz… Vooral die notitieboekjes en mini-schriftjes met de schattigste poezen erop…
Sommige rijen heb ik “met mijn ogen dicht” doorgewandeld.
Aan het einde een grote tas vol met boeken en allerlei toffe spulletjes gescoord en dat voor nog geen dertig euro, ik was dik tevreden!
De lieve cassiere liet mij een euro extra afhalen bij het betalen met bancontact, zodat ik met nog wat kleingeld dat ik had gevonden, twee euro had om terug te geraken.

Eenmaal terug bij de P+R op Linkeroever stond mijn lieve schat mij al terug op te wachten.
Ik kon geen stap meer zetten, maar het was een kleine tijdelijke overwinning op mijn MS en ik had heerlijk geshopt. Het was dus een (bijna*) perfecte dag.

* “De Lijn” ZUIGT!!!

Opflakkering…

Aan het begin van de maand klaagde ik al dat ik zo moe was, daarbij zwelden de klieren in mijn nek op en nog zo wat vage klachten, dus vorige vrijdag maar eens naar de huisarts geweest…
FOUT…
Die wou geen bloed afnemen (controle op verhoogde ontstekingswaarden) want hij ging op vakantie, dus schreef hij maar een soort aftergriep-medicatie voor. Na eerst naar de apotheek van wacht geweest te zijn, er maar eens rustig bij gaan zitten om de bijsluiters te lezen.
Blijkt dat ik niks van die medicatie mag gebruiken in mijn geval, dus dat ligt verder onaangebroken in mijn medicijnendoos (nou ja, erop, want de doos begint te klein te worden) (grrrr)

Afgelopen maandag… PATAT…
De wereld draaide lichtelijk en ik was misselijk (nee, ik heb het weekend niet teveel gezopen ofzo)
Dinsdag was het helemaal om zeep, mijn zicht was vernauwd en mijn evenwicht was nagenoeg weg.
Ik heb op deze onderdelen al eens een opstoot gehad en dit voelde aan als een opflakkering. Dat wil zeggen dat je geen nieuwe opstoot hebt, maar dat je oude littekens opspelen ofzo (geloof ik)
Dus ik naar de MS-kliniek-hotline gebeld… awel, daar heb je dus echt geen f*#k aan.
“Kom maar langs”… Niet dus (Hoe geraak ik in Brussel als ik niemand kan vinden om mij te voeren op het tijdstip dat het de MS-kliniek past)…
“Ga naar de huisarts”… Niet dus. Die gast moet niet met vakantie, maar met pensioen.
Mijn vragen werden niet beantwoord en ook werd ik niet doorverbonden met mijn neuroloog.

Het eindigt altijd in ??n van de volgende scenarios:
– je wordt 3 tot 5 dagen volgepompt met cortizone (dit is niet goed voor je en ook twijfelen we of het echt helpt)
– Je wordt in rondjes gestuurd naar de volgende dokter, die je toch niet te pakken krijgt.
– “Zie het nog een paar dagen aan”…
Daarom wilde ik ook niet naar de MS-kliniek, voor bovenstaande hoef ik niet helemaal naar daar… toch?

Dus ik besloot om zelf voor dokter te spelen en ben in mijn bed gekropen en er bijna niet uitgekomen.
Op internet had ik gevonden dat Brufen ook ontstekingsremmend is, dus daar ook eentje van gepakt.

Momenteel heb ik nog steeds last, maar loop al niet meer rond als een zeeman die na weken varen aan land komt.

Gisteren en vandaag toch weer drukke dagen gehad, dus straks naar bed voor een dag of drie…

Verder gaan we op zoek naar een nieuwe huisarts (iemand suggesties??) en volgende donderdag eens goed van mijn oren maken bij Dr. Stein.

Niemand snapt iets van MS, zelfs de specialisten niet, maar ik ben het beu om in rondjes rond te worden gestuurd. Er bestaat toch wel iets om je tijdens zo’n periode ietsje beter te laten voelen?
En is het bijvoorbeeld oke dat ik een brufen kuurtje volg omdat dit ook ontstekingsremmend werkt.
Nobody knows…

Zooo moe…

Ik ben zo moe.
Half vanwege mijn MS en half vanwege:
Boodschappen, trouwerij, quizzen, Moederdag, dokters, lentefeest, huishouden, Top hat (MS-groep), postzegelclub, auto naar de garage, grasmaaien en nog diverse andere afspraken en ditjes en datjes.

Om alles door te komen probeer ik te slapen, maar dat is buiten van alles gerekend.
De buren die gaan verbouwen, koeriers en postbodes die spulletjes af komen geven, buren die dingen komen vragen, kinderen uit de buurt die een extra centje proberen te verdien, telefoon-enqu?teurs, en diverse andere lawaai(makers).

En dat alles op 2 weken tijd!!!

En als ik dit weekend door, ben ga ik slapen!!!!