Postzegelclub van de Regenboog #2

Stapeltje postzegelsVandaag was er weer een samenkomst van de postzegelclub van “de Regenboog” en ik was weer uitgenodigd.
Zoals je op de foto ziet had ik een zak vol gespaard, dus had extra veel zin om te gaan.

Bij binnenkomst werd ik al meteen herkend en met open armen ontvangen.
Tijdens het uitzoeken heb ik een plezante babbel met iedereen gehad over postzegels en vervlogen tijden.
Zo heb ik tips gekregen over hoe ik de zegels mooi plat kan krijgen na het afweken en heb ik gehoord van een van de mannen dat die waarschijnlijk op hetzelfde schip vroeger heeft gewerkt als waar mijn broer nu op zit.

De postzegelclub

Toen een van de zusters zag dat ik een fotocamera bij me had vroeg ze me wat extra foto’s te nemen voor hun bewonerskrantje, waarna ik ook met haar een aangename babbel heb gehad.
Al bij al ben ik maar een uurtje van huis geweest, maar heb echt het idee dat ik “uit” geweest ben.
Het was supergezellig en voor herhaling vatbaar, dus ik spaar driftig verder ๐Ÿ™‚

Wenskaartenwedstrijd.

Een van mijn penne-vriendinnen maakt een eigen penpal-magazine. En in haar laatste editie was er een oproep om een wenskaart te maken met het plaatje dat er bijgeleverd was.

Mijn plaatje...

Dit is het plaatje waar ik mee moest werken.
(goed gekozen van haar om een katten-plaatje te sturen! ๐Ÿ™‚ )
Allerlei technieken zijn toegestaan, buiten gebruik maken van de computer.

Dit is wat ik er van gemaakt heb:

Dit is het geworden...

Ik heb het vrij sober gehouden, maar ben tevreden met het eindresultaat.
Nu iedereen mee-duimen dat ik win!! ๐Ÿ™‚

De tuin, Part #5

Dit weekend was het schitterend weer, het leek wel bijna lente.
Stephan heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om de tuin af te maken.

Work in progress!

Van achter in de tuin liggen nu 70 zakken van 25 kilo aan zilvergrijs grind.
Mijn lieve ventje heeft het bijna allemaal zelf gedaan en heeft nu spierpijn en is gruwelijk stijf ๐Ÿ™‚

Grote werken helemaal klaar!

Het enige wat nu nog moet gebeuren is de boel wat opfleuren met bloemetjes en eventueel andere tuin-accesoires.
Ook moeten we in maart ofzo nog een beetje gras bijzaaien, maar buiten dat is onze tuin nu helemaal af !!

Bezoek MS-kliniek.

Vandaag hadden we weer een afspraak voor controle in de MS-kliniek te Melsbroek.

We waren redelijk vroeg vertrokken vanwege eventuele files, maar alles ging vlot we waren weer veel te vroeg in Melsbroek.
Hierop besloten we de voorkant van het ziekenhuis eens te zoeken aangezien we tot nu toe altijd via de achterkant binnen gingen.

Zo zou de voorkant er uit moeten zien...

Keurig de bordjes gevolgd, maar we kwamen gewoon weer uit aan de achterkant…

Na aanmelding werden we meteen meegenomen door een verpleegkundige die enkele nieuwe tests af wou nemen.
Allereerst een stap-test, om te zien of en hoe goed/snel je nog kunt lopen. De tweede test was een soort handigheids-test waarbij je pinnetjes in een gatje moest steken. De laatste was een geheugen-test en die is zo moeilijk dat ik het hier niet eens uit kan leggen ๐Ÿ™‚
Het goede nieuws is, op alle tests scoorde ik goed.

Daarna kwam het gesprek met de neuroloog en die bevestigde wat wij zelf eigenlijk ook al dachten.
Ik heb een opleving van mijn MS met mogelijk een kleine ontsteking hier of daar, maar geen echte opstoot met nieuw letsel.
Dit is een heel vervelend verschijnsel en kan van een dag tot een paar maanden duren. Cortisone om dit tegen te gaan raadde hij wel af wat op zich wel goed is want wij zijn daar ook niet zo voor te vinden.

Wel zijn mijn zenuwpijnen toegenomen. Meestal is het heel vervelend, maar zeker dragelijk. Sinds kort heb ik echter ook zo’n serieuze pijnen dat het niet uit te houden is. De neuroloog gaat nu met een van mijn andere dokters op zoek naar pijnmedicatie.
Aangezien ik me precies al een wandelende pillendoos voel ging mijn voorkeur uit naar medicatie voor noodgevallen ipv een dagelijkse dosis om de boel onder controle te houden.

We zijn er weer vanaf voor een half jaartje. Dan moeten we terug voor controle en nog eens een MRI laten maken.
Natuurlijk, mocht er in de tussentijd iets zijn, dan kan ik daar ook altijd terecht.

Grenzen

grenzen....Een van de belangrijke dingen die ik geleerd heb sinds ik MS heb, is dat je je grenzen moet leren kennen.

Toch is dat gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Soms heb je verplichtingen waar je niet onderuit kunt, soms duiken er ineens onverwachte situaties op, en in sommige gevallen heb je het zo naar je zin dat je onderbewust uit vrije wil over je grens heen gaat.

Nu weet ik na bijna 3 jaar nog steeds niet precies tot hoe ver ik kan gaan en regelmatig moet ik daar dan de prijs voor betalen.

Dit varieert van extra moe zijn tot echt veel erge pijn en oplevingen van vorige opstoten.

Bij een opstoot wordt er ergens in de hersenen een verbinding beschadigd. Als je goed uitgerust bent merk je daar niet veel van, maar hoe vermoeider je bent, hoe moeilijker het is om door die beschadigde verbindingen informatie te sturen.

Ook zonder opstoot kun je je dus stevig miserig voelen.
Heel veel rust kan oplossing bieden, maar dan mis ik wel veel mooie momenten.

Lieve kadootjes !

Superkadootje van Anneleen Afgelopen zatedag hadden we nog eens een bijeenkomst van alle Fragland-medewerkers.

Normaal ben ik degene die iedereen volpropt en verwend, maar deze keer hebben ze mij goe gesoigneerd. ๐Ÿ™‚

Allereerst wil ik jullie dit super-schattige poezeke laten zien dat ik van Anneleen heb gekregen.

Deze past perfect in mijn collectie en is dus meteen in de glazen kast gezet.

Nog zoiets moois Dan nog dit prachtige bloemstuk.

Zoals altijd zien de beide kadootjes er in het echtย nog mooier uit dan op de foto!

Verder hebben we wijn, champagne, whisky en likeur gekregen.
Kunnen we weer even vooruit ๐Ÿ™‚

Maar het belangrijkste was: Het was een gezellige middag en het was hardstikke leuk om iedereen weer eens te zien!