Moeilijke beslissing…

Een hele tijd lang heb ik poppenhuizen ingericht en miniaturen gemaakt.

Al enige tijd heb ik last dat mijn fijne motoriek niet helemaal in orde is en ook bijna altijd last van tremor in mijn vingers.
Niet echt handig als je allemaal van die kleine dingetjes wilt maken.

Mijn huizen op de plank in de gang

Dus uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt.
Een heel groot deel van mijn poppenhuisspullen moesten weg, aan de ene kant om ruimte te maken en aan de andere kant omdat ik er niet constant mee geconfronteerd wilde worden dat het niet meer lukte.

Wat je op de foto hierboven ziet heb ik gehouden, voor de rest heb ik een ander tehuis gezocht.
De eerste aan wie ik dacht is mijn poppenhuis-vriendin Jolande.
Die kan pas echt toveren als het om miniaturen gaat en na te zijn bekomen van de schok wou ze graag mijn spul overnemen.

Dit was ook meteen de eerste keer op 3 of 4 jaar dat we elkaar effectief zagen. Het was hardstikke leuk haar dus nu eens in het echt te ontmoeten.
Ze had ook nog een kadootje voor me, om in mijn winkeltjes bij te zetten.

Kadootje van Jolande

Prachtig speelgoed voor in de speelgoedwinkel (rechts van het blauwe huis)
En drie katjes waar ik helemaal dol op ben en die in mijn poezenwinkel moeten komen (links van het blauwe huis).
Ergens hoop ik dat ik de poezenwinkel toch ooit nog kan afmaken.
We zullen wel zien, en tot die tijd spaar ik gewoon alvast miniatuur-poezen-beeldjes.

Jolande, heel erg dank je wel en we spreken gauw weer af!!

Feest !!

De uitnodiging

Afgelopen zaterdag was het prachtige feest ter ere van een 35 en 45 jarige bruiloft.
Familie en vrienden waren uitgenodigd voor een heerlijk diner bij restaurant Machiavelli.

Het was leuk om diverse mensen te ontmoeten waar ik al veel over had gehoord, maar nog niet eerder gezien.
Het eten was heerlijk en de sfeer perfect.

Na het eten was er de mogelijkheid voor te dansen of karaoke te zingen.
De eerste paar liedjes hebben we nog meegekregen, maar daarna moesten we toch vertrekken.
Inmiddels weer helemaal bijgekomen en blij dat ik het weer heb meegemaakt.

Lieve feestneuzen, hardstikke bedankt voor de fantastische avond !

Soms zie je dingen…

reiger

Soms kom je iets tegen, of zie je iets en dan denk je; “Waarom heb ik mijn fototoestel nu niet bij me ?”

Vandaag was ik in de keuken aan het poetsen en ineens zag ik op het dak van de buren een imposante reiger zitten.

Dus heb ik gauw een sprintje naar boven getrokken om mijn camera op te halen in de hoop dat hij nog even bleef zitten.

En warempel hij bleef juist lang genoeg zitten voor een foto en was er daarna weer vandoor.

Outlook verknoeid.

outlook om zeep
Al een tijdje had ik problemen met mijn kalender in Outlook.
Normaal tackel ik Stephan als er iets niet gaat zoals ik het wil, maar dit keer besloot ik het zelf te repareren.

Dat had ik dus niet moeten doen.
Deze morgen probeerde ik mijn email te openen, maar dat lukte al niet.
Na een telefoontje met Stephan kreeg ik een klein gedeelte toch al weer werkend en deze avond heeft Stephan de rest in orde proberen te brengen.

Helaas ben ik nu alle email-adressen en verjaardagen kwijt.
Dus, lees je dit berichtje, stuur me een email met je verjaardag erin, dan kan ik alles netjes opnieuw beginnen.

De tuin, Part #4

even reclame maken Onze tuin is nu bijna af.
Vanmorgen vroeg begonnen 2 stratenmakers aan het padje dat het grasveld moet omlijnen.
Deze middag kwam de tuinaannemer om alles te freezen, harken, aandrukken (met zo’n persrol) mesten, zaaien en nog eens aandrukken.

Om de vogels een beetje af te schrikken hebben ze rood-wit lint gespannen, maar ze zeiden erbij dat dat soms niet helpt.
We hebben enorm veel vogels in de buurt, dus hopelijk bezien ze ons aanstaande gazon niet als een “all-you-can-eat-buffet”
Heb al wel mijn stenen kip en gans teug gezet, misschien dat die de vogels wat angst aanjagen 🙂

De tuin vandaag op 13 Oktober 2007

Het enige wat nog moet gebeuren is het leggen van worteldoek tegen onkruid van achter in de tuin.
We zijn wel van plan om daar op termijn nog een hortensia ofzo te zetten, want het is nu wel heel erg kaal zo.
Maar het begint nu echt vorm te krijgen.

Kan niet wachten tot het gras op komt en ik er volgend jaar allemaal potten met bloemen rond kan zetten.

Puzzelen

Ik ben dol op allerlei puzzels, maar vooral legpuzzels.

1500 stukjes !!?Eens in de zoveel tijd begin ik er weer aan en dan ben ik een hele tijd zoet.
Gelukkig heb ik best veel puzzels zodat ik niet telkens dezelfde hoef te maken.

Momenteel ben ik bezig aan een mooie poezenpuzzel van wel 1500 stukjes.
Heerlijk ontspannend, maar oh zo verslavend.
Dus mij zie je voorlopig niet 🙂

Hoezo nieuwsgierig ?

Ons Pitouke is een echte avonturier, nou ja zolang er niemand “eng” in de buurt is.

Wat is er allemaal veranderd ?  In de loopgraaf ?

Even ruiken  Is ook leuk om op te klimmen

Daarna heeft meneer nog een paar buurkatten in elkaar geslagen, gegeten en nu ligt hij uitgeteld van al die indrukken languit op de stoel naast ons.

De tuin, Part #3

Vanmorgen om 8.25 uur werden we wakker van een (welliswaar aangekondigd) lawaai.

Tuin op 6 oktober 's morgens

Het was wel even verschieten om zo’n groot gevaarte in je tuin te zien.
Ach ja, is eens iets origineler dan een tuinkabouter, dus we wilden de graafmachine bijna behouden 🙂

Tuin op 6 oktober 's middags

De geulen die je op de tweede foto ziet, geven aan waar het padje komt. Het begint nu wel heel goed op te schieten hé !

De tuin, Part #2

Gisterenavond kwam de tuinaannemer met een van zijn collega’s langs.
En dit is hoe onze tuin er vanmorgen uitzag :

Tuin 's morgens op 3/10

Daarjuist zijn ze vertrokken en ziet de tuin er zo uit:

Tuin 's middags op 3/10

Nu is het wachten tot zaterdag. Rond half 9 zullen we waarschijnlijk uit ons bed gerammeld worden want dan komen ze met een machine die alle wortels en gras er uit trekt.

Hoe gaat ‘ie ?

hoe gaat het? Bij bijna iedere ontmoeting krijg je de vraag “hoe is het?” Helaas is dit meer een retorische vraag waar het antwoord “goed” op wordt verwacht.

Voor mij is zo’n vraag een nachtmerrie, want het gaat vaak niet goed. Ik heb geen zin om te liegen, maar heb ook geen zin om mijn uitleg te doen uit angst zeurderig over te komen. (Daar bovenop willen veel mensen het ook gewoon niet weten)

Wat ik nu van mijzelf begin te merken als het niet zo lekker gaat is dat ik me probeer op te sluiten thuis om maar niemand tegen te hoeven komen. Zelfs mijn blog niet updaten doe ik dan niet. Maar ben er ook achter dat dit geen oplossing is.

Op dit moment gaat het dus niet zo lekker, de vermoeidheid heeft de overhand en ik heb ook veel pijn en stijfheid in spieren en gewrichten.
Mijn zicht is eveneens dubbel geslagen. Dit alles resulteert er in dat ik zelfs mijn hobbies bijna niet kan uitvoeren met chagrijnigheid als gevolg.

Als je niet wilt weten hoe het met me gaat, vraag dan niet “hoe is het?” AUB