Vorige week dus 2x naar de Spoed geweest om uiteindelijk te horen te krijgen dat ik waarschijnlijk spierpijn heb aan mijn buikwand. Dat is de “officiële” diagnose van Sint-Augustinus althans.
Zowel Stephan als ik hadden donderdag echter nog naar de MS Kliniek in Melsbroek gebeld en daar wist men te zeggen dat deze pijn effectief van de MS zou kunnen komen en het lijkt nu dat dit ook effectief het geval is.
Tenzij mijn buikwand zich kan verplaatsen is het eerder de MS dan effectieve spierpijn waarvan ik last heb. Reden waarom ik (en Stephan ook) dit denk: de pijn is minder geworden, maar heeft zich gedeeltelijk naar mijn linkerbeen verzet. Gevolg hiervan is dat ik vrijdag dus amper kon lopen en zelfs binnenshuis mijn stok nodig had om me te verplaatsen. Gelukkig is het zaterdag en zondag serieus gebeterd en op het moment heb ik er nog wel last van maar enkel als ik me probeer uit te rekken of echt op de pijnlijke plaats doordruk. Het is dus niet meer zo dat gewoon aanraken al genoeg is om me door het dak te laten vliegen.
Dat is dus mee een van de meest ambetante zaken aan MS: dat je totaal verschillende symptomen kan hebben en dat het allemaal aan deze ziekte kan liggen zonder dat je dat met zekerheid weet en dus telkens de hele mallemolen moet ondergaan om dan een twijfelachtige diagnose te verkrijgen…
Wederom met dank aan Stephan voor het helpen schrijven!
Cortizone is ook troep, en helpt zo kort maar, en niet voor hele heftige pijn. Slijtage (pijn) van mijn knieën hielp het niks. Tweede spuit heb ik dus afgewezen.
Ook herkenbaar dat twijfelachtige, en echt MS is dan nog zeer bekend en doet men veel onderzoeken naar. Mijn ziekte lijkt er op, maar is erfelijk, en omdat het minder voor komt en bekend is is er ook minder onderzoek.
Helpt jou niks natuurlijk, maar misschien een schrale troost, men onderzoekt, en wie weet wat de jaren ons leren.
Bij mij is het ook zo je weet niet wat er komt, wanneer het komt, of het komt… in de familie komt het 55% voor en mijn pa was de ergst aangedane, nu hij er niet meer is, ben ik dat helaas.
De betaferon zou de onstekingen moeten afremmen, Daarnaast zo rustig mogelijk aan doen.
Als ik echt een flinke opstoot/ontsteking heb kunnen ze me cortizone geven, maar zolang dat niet nodig is willen we (De dokters, Stephan en ik)dat vermijden.
Voor de rest….. Het komt en gaat en je kunt er niks aan doen.
Wat een toestand zeg. Gelukkig dat je nu eindelijk weet waar het aan ligt, maar inderdaad reuze beroerd dat je die hele molen door moest.
Gelukkig dat het nu een stuk beter is.
Ik hoop niet voor je dat je zoiets nog eens moet meemaken, misschien volgende keer eerst naar Melsbroek bellen?
Groetjes van Jolande
hebben ze in Melsbroek nog een tip gegeven ivm de behandeling ? of kan je zaken doen/niet doen om zulk een pijnopstoot te vermijden ?