Ikea

Het was al een tijd geleden dat we nog eens met plezier naar de Ikea zijn geweest. Het was precies altijd een uithoudingstest waarbij ik strompelend, buiten adem, met helse pijnen en dubbelklappend zicht van dat alles, over de finishlijn (=kassa) moest geraken.

Vandaag was het een koopzondag en zijn we vol goede moed met de rolstoel in de kofferbak naar Wilrijk gereden. Het begon allemaal heel erg onwennig om met de rolstoel te gaan; “Waar is de lift?”, “Waarom zit ik op buggy-hoogte?” en “Waarom zie ik zoveel billen??”. Sjoe probeerde er dan ook nog eens een draai aan te geven door te doen alsof we in een achtbaan zaten!

Eindelijk besefte ik dat ik gewoon kon rondkijken naar wat er eigenlijk in de winkel staat en mijn verlanglijstje groeide met de minuut 🙂
De laatste etappe was wel snel voorbij want mijn lieve schat kreeg het een beetje op zijn heupen omdat er wel h??l veel volk was. Voor mij geen extra uitdaging deze keer om hem bij te houden en onnozel volk mis te houden, ik zat gewoon te zitten en dat was eigenlijk wel handig =)

Ergens is die eerste keer dat ik (buiten een ziekenhuis) met een rolstoel rondreed best goed meegevallen, de ?vreemde? blikken van andere mensen leer je al snel te negeren. Ik was ergens wel beschaamd en/of gegeneerd, maar dat is gelukkig redelijk snel verdwenen. Ondanks de beperking was ik vrijer en kon ik genieten. Daarbovenop hoefde ik nadien niet een paar dagen bij te komen wat ook alweer meevalt!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *