Brievenbus

Na de fietstocht in mijn bed gekropen en ik viel als een blok in slaap.
Toen ging ineens de deurbel en schoot ik overeind om open te doen.

Stel je hierbij zoiets voor:

Een vriendelijke meneer aan de deur;
– goedendag, wat voor kleur is uw brievenbus?
– euhm,… die kwam bij het huis en we wonen hier vijf maand…
– ik zag die brievenbus en vind dat een magnifieke kleur dus vandaar dat ik dacht om eens te komen vragen
– uh huh
– mag ik een foto van uw brievenbus maken?
– powertape!! Dat is de kleur waarmee we de “geen reclame-sticker” hebben afgeplakt
– huh?
– tuurlijk mag u een foto van onze brievenbus maken!

Zo’n vragen moet je dus niet stellen aan iemand die nog half slaapt! En toen ben ik maar terug gaan slapen… 😀

OZ probeerfiets dag 2

Nieuwe dag en terug op pad met de fiets.
Dit keer ben ik tot de kerk geraakt :p

Achter het beeld (ganzenrijden is iets van deze streek) zit een bakker en na zoveel inspanning vond ik dat ik wel een pat?ke had verdiend!
We zijn een keer eerder daar geweest en sindsdien nooit meer en nu weet ik weer waarom. Kortweg; het was geen beloning maar een straf.

Eenmaal terug thuis kreeg ik na een pauze terug goesting om een tourtje te maken, dus deze keer gewoon de andere kant op, op zoek naar koeien.

Na een 500 meter kreeg ik al door dat dit extra rondje misschien wat hoog gegrepen was dus op zoek naar een plaats om de baan over te steken en terug te keren

Het gaat allemaal heel traag en dat vind ik eigenlijk wel best. Andere weggebruikers daarentegen… die weten niet goed wat ze moeten aanvangen met zo’n voorbijkruipend madammeke op een speciale fiets.

Afin, geen koe gezien, benen hielden er mee op, thuis lekker in bed gekropen … Toch wel leuk zo terug fietsen 😀