Weer zo moe…

Poekie in zijn mandDe mensen die regelmatig op mijn weblog komen zullen al wel gemerkt hebben dat ik niet zoveel gedaan heb.

Al weer een tijdje ben ik compleet overmeesterd door een enorme vermoeidheid. Precies of ik continu uitgeput ben.

Een bijkomend verschijnsel is dan dat ik last krijg van mijn ogen, waardoor de spieren in mijn nek zich aanspannen en ik bijna de hele tijd koppijn heb.

Zo onderhand vlieg ik tegen de muren op want er komt bijna niks uit mijn handen en als ik ergens slecht in ben is het niks doen.

Laten we hopen dat het rap voorbij is en ik weer lekker op mijn gemakje bezig kan gaan.