Mijn vriendin N. had wat kleedjes om te borduren gevonden en dacht dat ze er mij wel blij mee kon maken.
Natuurlijk zag ik het zitten om borduren op deze manier eens te proberen en ben dus met het kleinste begonnen.
Sommige waren al aan begonnen en dat was wel fijn om te ontdekken hoe je je zo netjes je draad aanhecht an weg stopt…

Hieronder zie je de “voor” en “na”.

In het Engels heet dit kennelijk Crewel Embroidery en in vind het wel een “cruel” (wrede) techniek. Wordt waarschijnlijk vervolgd 🙂

Het cadeautje dat bij “The World of Cross Stitching” zat moest natuurlijk “even” tussendoor gemaakt worden.
Er stond bij dat je het in ongeveer vijf uur af zou moeten hebben wat ik op zo op het eerste gezicht wat veel vond, dus vol goede moed begonnen. Vijf dagen later had ik eindelijk alle kruisjes en halve kruisjes op de juiste plek en kon ik aan de stiksteken beginnen…

Buiten dat ze er een scherpere naald bij hadden mogen doen (om gemakkelijker door de a?da te prikken bij halve steekjes) was het een leuk project met een mooi resultaat!

Als je een borduurwerk ingelijst gaat ophalen, dan zie je pas echt het complete eindresultaat…
Deze hangt nu op zijn plek in de gang en telkens als ik er voorbij loop moet ik er heen zien. Allereerst omdat er vroeger iets anders hing en het daarom opvalt, maar ook omdat ik er telkens nog iets nieuws in zie.