Voor de derde keer op rij wordt mijn hele hobbyhok ondersteboven gedraaid om het de beestjes zo comfortabel te maken.
De recentste kittens zijn heel erg wild en blazen om het minste, dus moeten ze in hun bench blijven om op hun plooi komen.

Voor hun hebben we diverse fleecekes, speelgoed en een doos, voor ons hebben we een opgeplooid dekbed om iets comfortabeler op de grond met ze te babbelen.
Hopelijk raken ze snel wat op hun gemak zodat ze buiten de bench rond kunnen rennen en er echt een bende van maken!

‘t Poezennestje vroeg of dat we misschien nog een nestje wilde bijhouden?…
Natuurlijk willen we dat…

Deze zijn heel erg wild/angstig dus we hopen we snel hun vertrouwen kunnen winnen en gaan knuffelen en spelen!

De twee pleegkittens zijn alweer vertrokken.

Ik weet dat ze een goeie thuis hebben gevonden, maar ik moest toch wel even een traantje weg pinken…

Voordat men al begint te panikeren: nee, we zijn niet voor onszelf naar de dokter gegaan deze keer maar voor de pleegkittens… de DIERENdokter dus, ook wel “dierenarts” genoemd 😉

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten zijn we dit jaar weer “pleegouders” voor Het Poezennestje (Kapellen) en hebben we dus twee schattige kittens onder onze hoede. Wat dat wil zeggen naast ervoor te zorgen dat ze niet weglopen en ze eten te geven is ook dat ze gesteriliseerd moeten worden, en vandaag was de dag.

Zonder al teveel problemen hebben we ze vanochtend naar de dierenarts in Kapellen gebracht waar we ze in de late namiddag terug mochten ophalen. Twee verrassingen: “Bruur” (de grijze die altijd maar zit te ronken en lief te doen tegen ons) was de moeilijkste van de twee en moest blijkbaar niets van de dierenarts hebben, en “Maze” (tijgertje) was buiten een kort blaasje totààl geen probleem! We denken dat “Maze” er gewoon zo snel mogelijk vanaf wou zijn… en zo komen we dan bij verrassing 2: “Maze” is een jongetje! Dat komt er dus van als je nogal klein bent en je nooit lief wil doen, dan beginnen de mensen al snel te denken dat je vrouwelijke neigingen hebt! 😉

We hebben dus maar besloten om “Maze” dan maar tot nader order “Kozze” te noemen. Klinkt toch al iets mannelijkers 😉

Van de operatie hebben ze blijkbaar weinig meegekregen, ze zijn hier compleet door het dolle heen, jagen alweer op alles dat beweegt, maar dat ze nog kittens zijn is ook wel duidelijk want een melkje slaan ze nog steeds niet af:

Omdat het vorig jaar zo goed bevallen was hebben we ons dit jaar ook weer opgegeven om pleeggezin te zijn.

Dit keer twee wilde katjes die nooit eerder een mens hadden gezien. Gelukkig snapten ze al wat een kattenbak is en kunnen ze zelfstandig eten.

Ze tolereren onze aanwezigheid en langzaam komen ze dichterbij.
Zolang ik stil zit op mijn plekje eten en spelen ze, wassen ze zich, etc., maar aaien mag nog niet. Dat vind ik best moeilijk want twee van zulke bolletjes wil je knuffelen 😍

Het levert af en toe wel leuke foto’s op 😍

Onze twee snoezepoezen vieren vandaag hun vijfde verjaardag 😀

Sookie en Diesel hebben dit heuglijke feit gevierd met veel dutjes.
Ze wilden geen extra knuffels en al helemaal niet dat er voor ze gezongen (happy birthday) werd, maar de extra portie ‘gourmet met garnalen’ vonden ze geweldig 😀

Proficiat aan onze tweeling ! 💕😺