Als voormalige Nederlandse mag ik mij toch niet laten kennen!!
Dus terug de fiets op en wat een avontuur…
Eerst een paar rondjes over de (recent aangelegde) rotonde vlakbij waar ik al snel door kreeg hoe ik moet sturen (en evenwicht houden! ;p).
Moedig ging ik dan maar verder op zoek naar het fietspad dat achter ons huis langs loopt.
Gevonden! Maar spijtig genoeg hield het al snel op…
Vol goede moed heb ik dan op de oprit naar Sjoe gebeld dat ik toch ging proberen om naar de supermarkt te geraken.
Het bewijs is er, ik ben er geraakt! Weliswaar met een paar noodstops, maar geen extra blauwe plekken.
Als je remt, kun je gewoon blijven zitten en dat is dus ook wel wennen.
Na de boodschappen nog een plezante babbel gehad met een oudere meneer die zich afvroeg hoeveel zo een fiets kost.
Dan op de terugweg (gelukkig met een flesje water) kwam ik een schildpad tegen.
Ik heb hem niet ingehaald want hij ging de andere kant op 😀 😀
Fiets stilgezet en gaan aanbellen bij een buurman om te vragen wat ik daar mee aan moest, want stel je voor dat hij op de rijbaan terecht komt.
Ook een andere buurman kwam meteen kijken en ze waren het er over eens dat er ene van nog weer een andere buurman was ontsnapt en dat die wel blij zou zijn om hem terug te krijgen.
Zonder schrik werd de schildpad opgepakt voor transport naar de eigenaar (zou ik niet durven)
Dus weer op mijn voertuig gestapt voor het laatste eindje, of ik even aangeduwd moest worden 🙂
“Nee dank je, veel rapper gaat het niet.”
In totaal misschien twee kilometer afgelegd en meer dan een uur onderweg geweest (ja, komt ook door het babbelen) maar wat een vrijheid!!
De 28e wordt de fiets terug opgehaald en dan is het afwachten of de aanvraag effectief word goedgekeurd en ik er een kan aanvragen.
Duimen jullie mee?
